Na Odense en Stockholm was Oslo een schok. De stad was groter, voller en de straten waren minder veilig dan in Denemarken en Zweden, al helemaal voor een vrouw in haar eentje. In het hostel kwam ik erachter dat ik niet de enige was die dit zo ervaarde. Ja, Oslo vonden we intimiderend.
¥ Anker hostel
Mijn hostel in Oslo was een beetje vreemd. Er was geen publieke keuken, maar in plaats daarvan een kitchenette in de kamers. Om er gebruik van te maken moest je voor 20 euro borg keukengerei huren bij de receptie.
Desondanks was het er schoon en heb ik hele leuke mensen op mijn kamer gehad. Tijdens mijn dagje Oslo zijn we met elkaar opgetrokken en hebben we ‘s avonds samen pasta gekookt. Eén van de meiden was Nederlands en het was fijn om, na zo lang Engels en een beetje Duits te hebben gepraat, weer eens mijn eigen taal te kunnen praten.
¥ Zons’ondergang’
Op de eerste avond in Oslo ben ik in mijn eentje naar buiten gegaan met het voornemen wel weer voor het donker terug te zijn. ‘Voor het donker’ bleek in Oslo zo iets te betekenen als ‘circa half twaalf,’ dus dat kwam mooi uit.
Ik was alleen niet voor het donker thuis. Eerst heb ik een wandeling gemaakt door het centrum van Oslo, langs het parlementsgebouw en het koninklijk paleis.
Halverwege kwam ik langs een danscafé en besloot ik maar naar binnen te gaan. Geen zorgen: Ik had nummers uitgewisseld met een meisje uit het hostel, waardoor ik wel een contactpunt had.
Ik vind het helemaal niet erg om alleen te dansen. De rest van het café dacht daar kennelijk anders over, want aan het eind van de avond was ik geadopteerd door zo’n drie vriendengroepen. Rond één uur heb ik ze vaarwel gezegd en ben ik naar huis gerend. Letterlijk. Beetje suf, maar de kans dat mensen je aanspreken of lastig vallen is dan niet zo groot.
¥ Historisch museum
De dag nadat je uit geweest bent, sta je wel gewoon op en ga je weer door. Je tijd in het buitenland is kostbaar en je maakt er gebruik van.
Met de meiden uit mijn hostel ben ik naar het historisch museum geweest. Hier hebben ze tentoonstellingen over de oudheid in het algemeen, niet specifiek die van Scandinavië. Ze hebben samurai-uitrustingen, Oud-Egyptische beelden en munten, een hele hoop munten.
Ik vond dit museum leuker dan de rest van mijn groep en ben blijven hangen voor de rondleiding over Vikingen. De rest was toen al doorgelopen naar het Munch en het nationaal museum van Oslo, plekken waarvan ik gehoord heb dat ze grandioos zijn, maar waar ik niet heen gegaan ben.
¥ Akers Huset
Ik ben nog naar het Akers Huset geweest, een gebouw dat ooit een middeleeuws kasteel, een militaire basis en een gevangenis was, alvorens het een museum werd. De geschiedenis van dit gebouw loopt ver uiteen. Er zitten twee betaalde musea in het fort, maar er is ook een gratis bezoekerscentrum met wisselende tentoonstellingen. Al met al zeker de moeite waard, al helemaal voor de budgetreiziger.
Oslo was geen slechte ervaring, maar ik zou het niet de beste plek van mijn vakantie noemen. Vergeleken met andere steden voelde de stad onveilig, zeker voor een jonge vrouw alleen. Maar niet getreurd: de volgende dag ging ik met de fenomenale Bergenbahn naar de pittoreske, ondanks regenachtige, stad Bergen.
Wie graag de vorige afleveringen nog eens terugleest van de reeks “Roos interrailt!”, verwijzen we door naar de auteurspagina van blogger Roos.
Roos van der Velden (2003) is student film- en literatuurwetenschappen, part time serveerster en (nu nog) hobbyschrijver. Onder andere heeft zij al korte verhalen en commerciële teksten in zowel Engels en Nederlands gepubliceerd. Op Ik Wil Reizen schrijft zij over de metaforische en de echte hoogte- en dieptepunten van op reis zijn, een van haar favoriete bezigheden. Oh, ja, en dan moet ze bovenop alles ook nog ademhalen.
