Albanië deel 1 | Een ruwe diamant

‘We zijn in Albanië’. Mijn vriend en ik zijn wel wat gewend qua spontane ideeën, maar dit waren woorden die ook wij niet hadden verwacht. Albanië was niet een land wat op mijn lijstje stond en het heeft ook niet echt een positieve reputatie. De meeste mensen, die denken aan Albanië, zien een vervallen land voor zich, net ontsnapt aan het communisme, met norse mensen en een technologie die niet van de 21e eeuw is. Eerlijk gezegd had ik zelf ook negatieve vooroordelen over dit land en daardoor kon het alleen maar meevallen.

 

Eerste indruk

De eerste kennismaking met Albanië was het vliegveld in Tirana, de hoofdstad. Mijn eerste gedachte was: waar ben ik beland en waarom wil ik hier zijn? Overal waren vervallen gebouwen – bijna niemand sprak Engels – we werden aangestaard alsof we aapjes in een dierentuin waren en de lucht zat vol met uitlaatgassen. We kwamen net uit Kroatië dus dit was even een cultuurshock.

Tirana raad ik niet per se aan. Een derde van de bevolking woont daar. Het verkeer is vreselijk (de Albanese manier van rijden is niet aan mij besteed) en het is echt een typische, drukke, grote stad.

 

Positieve verrassingen

Rijdend langs de kust begon mijn waardering voor Albanië. Allereerst is de zee net zo helder, blauw en warm als in de meer populaire landen Kroatië en Griekenland. Als je op zoek bent naar een strandvakantie dan is dit zeker ook het land daarvoor.

Daarnaast is Albanië een stuk goedkoper. Je betaalt met Lek en dat is erg gunstig tegenover de Euro. Vooral met boodschappen doen waren we elke keer verrast. Maar ook als je een avondje uitgaat, hoef je niet bang te zijn de volgende dag blut wakker te worden.

Verder, de gastvrijheid en behulpzaamheid van de mensen! Dit kwam in het kleine stadje Orikum voor het eerst naar voren. We verbleven in een guesthouse en werden bij aankomst verwend met allerlei lekker eten en heel veel gratis Raki! Raki is de sterke drank, die hier in Albanië het meest wordt gedronken. Een Albanees ontbijt is dan ook een espresso met een shot Raki!

Alle vragen die we hadden of dingen die we moesten regelen, we hoefden niet eens om hulp te vragen of het werd al aangeboden.

 

Als laatste en voor mij toch ook wel een van de belangrijkste:

Albanië is nog zo rauw en onontdekt.

 

Het is een onwijs nieuw land dat nog niet wordt overspoeld door toeristen. De cultuur van het land staat zo op de voorgrond en het voelt heel puur aan. Wat je ziet is wat je krijgt. Dit vind ik zelf heel interessant en ik leer elke dag weer wat meer.

 

Kleine inleiding deel 2 

In deel 2 zal ik uitweiden over welke plekken je niet mag missen en waarom Albanië op je lijstje moet! Want wat mij toch het meeste heeft aangegrepen, is de natuur in het binnenland. Er zijn verschillende delen die op de UNESCO werelderfgoedlijst staan.

”De bergen zijn fantastisch mooi, er is super veel geschiedenis en de lucht is fris en schoon.”

 

Wil jij Albanië verder ontdekken? Lees dan zeker deel 2 met leuke reistips en boeiende plekjes. Inspiratie gekregen bij het lezen van dit verhaal? Deel je eigen reisverhaal in een gastblog of neem contact op met Ik wil Reizen voor meer info.